miércoles, 10 de marzo de 2010

72 horas para mi primera media


Un gusanillo recorre mi estómago cuando pienso en la primera carrera a la que me enfrento.  No compito con nadie, únicamente conmigo, supone un reto, ilusionante, pero un reto, el inicio de un camino que escogí apenas hace dos meses, tras el casual descubrimiento de un deporte llamado Mugendo, de sus personas, y de sus motivos... de la fuerza de las decisiones, y de adentrarse en un camino.   Durante este corto periodo de tiempo, he disfrutado enormemente corriendo, con sol, de día, de noche, con lluvia, incluso (quien lo iba a decir?) nevando.  Mis entrenos han sido anárquicos, puras sensaciones, sin un plan preconcebido, no ha habido series, ni farlek, ni dieta; todo han sido puras sensaciones, no por falta de ganas, sino de conocimientos.   Soy consciente del peligro que asumo, pero me lo tomo como una primera piedra de toque, para equivocarme, y sobretodo (estoy convencido) para seguir ilusionándome; de hecho, todavía no he corrido el domingo, y ya me he apuntado a la Cursa de Bombers del próximo 16 de Abril en Bcn.  Quién dijo miedo?

3 comentarios:

  1. ÀANIIIIIIIMS!!!!! Ets tot un campió!!!!! O sigui que això, qui ha dit por??????? Per tu, ningú.

    ResponderEliminar
  2. Fenomenal!!yo tenia los mismos sentimientos y me recuerda mis inicios...
    Por muchas carreras que hagas es la que más recordarassss , asi que como bien dices; compite tu solo .. sal a terminarla y disfruta..como seguiras enganchado a esto ya vendrán las "marquitas".

    ResponderEliminar
  3. Hola amigo ! desde hoy sigo tus pasos.
    Animo para esa media que seguro te llenara de fuerza !! que la disfrutes mucho.Espero la cronica! un saludo!!!!

    ResponderEliminar

Y TU, ¿qué opinas al respecto?